رسانه تحلیلی تصویری بهمن، گروه فرهنگ و اندیشه - محمد دیبا: هفته گذشته، آخرین قسمت سریال «بزنگید با سال» منتشر شد. پایان بندی این سریال مورد استقبال منتقدین و مخاطبین قرار گرفت. آخرین ساخته وینس گلیگان، پایان یک پروژه ی ۱۴ ساله است. پرونده ای که سال ۲۰۰۸ با «برکینگ بد» باز شد، در طول این زمان ۶۲ قسمت برکینگ بد و همچنین ۶۳ اپیزود «بزنگید به سال» ساخته شد تا به نقطه ی پایان برسد.
انتظاراتی که برآورده شد
وقتی آخرین قسمت برکینگ بد انتشار یافت؛ همزمان اخباری پیرامون ساختن اسپین آف این سریال اعلام شد. بعد از پایان درخشان یکی از مهمترین مجموعه های تلوزیونی قرن جدید، کمتر کسی فکر می کرد ساختن سریالی از وکیل شرور والتر وایت، یعنی «سال گودمن» بتواند مجددا وینس گلیگان را بر قله سریال سازی بنشاند.
اولین قسمت سریال بزنگید به سال، هشتم فوریه ۲۰۱۵ از شبکه ای ام سی پخش شد. فصل اول سریال با حضور شخصیت های مشترک دو سریال وینس گلیگان مانند «توکو» یا «مایک» خاطرات طرفداران برکینگ بد را زنده کرد. منتقدان اما از همان ابتدا متوجه شدند بزنگید به سال، بیش از یک نوستالژی برای برکینگ بد است؛ بلکه یک اثر سر پا و مستقل با ویژگی های منحصر به فرد است.
سریال در آغاز، داستان زندگی جیمی مک گیل را روایت می کند. وکیلی ناموفق با برادری بیمار که فرسنگ ها از موفقیت فاصله دارد. او را حتی در شرکت برادرش استخدام نمی کنند، دفتر کارش انباری یک مغازه ی ناخن کاری است و به معنای واقعی کلمه بازنده است. مک گیل علی رغم رفتار های زیرکانه و غیر اخلاقی، در دید مخاطب بیش از آنکه آنتاگونیست باشد دلسوزی او را بر می انگیزد.
جیمی البته نکات مثبتی نیز در زندگی اش دارد؛ تلاشگر و خلاق است و همراهی دوست داشتنی، مانند کیم وکسلر را کنار خود می بیند. این سریال با روایتی واقع گرایانه چگونگی تراشیده شدن پیکر سال گودمن از الماس تراش نخورده ی جیمی مک گیل را نشان می دهد. سختی ها، بد شانسی ها، بحران ها و شوک ها وکیل تلاشگر و خام قصه را به تبدیل به یک شخصیت عمیق و با تجربه می کند. وکیلی شرور که نقش او را در امپراطوری مواد والتر وایت هم دیدیم.
بزنگید به سال، سریالی انسان محور است. افراد در آن مقدم بر اتفاقات هستند، کنش های کرکتر ها اتفاقات سریال را شکل می دهد و این نگاه در مقابل نگاه بسیاری از سریال های دیگر قرار می گیرد. سرعت روایت آخرین سریال وینس گلیگان تقریبا مشخص است و از ریتم نمی افتد. روایت سریال از سطح شخصیت ها به عمق احساسات و ذهنیت آنها نفوذ می کند.
روابط در متاخر ترین اثر وینس گلیگان اهمیت کلیدی دارند و به مخاطب کمک می کنند تا اتفاقات را بهتر درک کند. جیمی-کیم و نقشه های شیطنت آمیزشان، ناچو-سالامانکاها و گریز از شرایط پر اضطراب ناچو، مایک-خانواده اش که نمایشی انسانی از حمایت بی چون و چرای یک مرد از اطرافیانش است و گاس-لالو که شاید یکی از باشکوه ترین تقابل های عالم سریال سازی باشد؛ پازل این داستان کم نقص را تکمیل می کنند.
«بزنگید به سال» اگر چه در همان چهار فصل آغازین جایگاه خود را در قلب و تلوزیون مخاطبین پیدا کرد؛ دو فصل انتهایی
«بزنگید به سال» داستان شکل گیری و عاقبت سال گودمن را نشان می دهد و ابهامات برکینگ بد برای مخاطبان مشترک این دو سریال را رفع می کند.
اش این سریال را ماندگار کرد. دو فصل پنجم و ششم، مقدمه ی اتفاقات برکینگ بد را نشان می دهد و مهمتر از آن تکه های خالی روایت آلباکرک پر ماجرا را جای گذاری می کند. داستان شکل گیری و عاقبت سال گودمن را نشان می دهد و ابهامات برکینگ بد برای مخاطبان مشترک این دو سریال رفع می کند.
خداحافظ آلباکرک
وینس گلیگان و تیمش بالاخره شهر آلباکرک را ترک می کنند؛ اما میراث هنری آنها در این شهر ماندگار خواهد شد. بزنگید به سال و برکینگ بد به قدری تاثیر گذار بودند که امروز، لوکیشن های این دو سریال نقطه ی توریستی محسوب می شوند و حتی تور های برکینگ بد گردی در این شهر ایالت نیومکزیکو برگزار می شود.
دو سریال که ساخت آنها بیش از یک دهه طول کشید، به انتهای مسیر خود رسیدند و در پایان، اکثر مخاطبین و منتقدین برای قدردانی از زحمات وینس گلیگان، پیتر گولد و تمام تیمشان، از برایان کرانستون (بازیگر نقش والتر وایت) و باب اودنکرک (بازیگر نقش سال گودمن) گرفته تا کوچیکترین اعضایی که نقشی در خلق این دو اَبَر سریال داشتند؛ آنها را تشویق می کنند. البته خبر خوب برای طرفداران این دو مجموعه این است که کارگردان این آثار اعلام کرد، سریال جدیدی البته با موضوع متفاوت خواهد ساخت.
|انتهای پیام|
